To walk

to walk

forget what’s wrong

enjoy what is possible

beach and sea

and walk on again

dunes, forest

to walk

through your memories

past your expectations

arm in arm with your thoughts

foot by foot

be there for a while

and walk on

Dag van het Woord 2022 Harelbeke – poëziewedstrijd

Op 5 februari was de bekendmaking van de prijswinnaars van de gedichtenwedstrijd, ik was erg verheugd dat ik de tweede prijs heb gewonnen in de categorie ouder dan 26 jaar 🙂 met het gedicht ‘euthanasie’ .

Second place in poetry competition “Dag van het Woord” in Harelbeke-Belgium. Lees meer via onderstaande link:

Poëziewedstrijd Harelbeke: de laureaten

De Brandarispoort

Nu verschenen bij uitgeverij De Pinne: De Brandarispoort – De kracht van de liefde

Een spannend boek over drie generaties archeologen die zich bezighouden met een uiterst mysterieus geheim…

Verkrijgbaar bij de boekhandel en online https://publish.pinne.nl/shop/index.php/catalog/product/view/id/590089/s/de-brandarispoort-de-kracht-van-de-liefde-268976-publish-pinne-nl/

een avonturenroman 🙂 306 bladzijden 20 euro ISBN 9789403634463

The old gull

The old gull sees us but doesn’t think:

‘What is going through people’s minds

down below me in the dunes,

along the beach and in the woods?’

The old gull flies his flight alone

His screaming cuts through morning mist

His calling sounds over the roofs

His wings are skimming

past our graves, through skies

but the old gull doesn’t think of us

He sees us though

and knows that we are passing in the time

and that he will remain a while

He does his flying on his own

always going towards freedom

De ôde kôb

De ôde kôb sjogt ûs wol mar tinket net:

‘Wat gaat er door de mensen heen

Beneden mij in duinen,

Langs het strand en in het bos?’

De ôde kôb flygt syn eigen flucht

Zijn schreeuw doorklieft de ochtendmist

Zijn roepen klinkt over de rode daken

Zijn vleugels scheren

Langs de graven, door de lucht

Mar de ôde kôb tinket net om ús

Hij ziet ons evengoed

Hij weet dat wij voorbijgaan in de tijd

En dat hij nog wel blijven zal

Hij vliegt zijn eigen vlucht

Altijd zijn vrijheid tegemoet

This poem was written in Westers (one of the three dialects of the island of Terschelling) mixed with Dutch 🙂 Published in De Terschellinger 0f 31 march 2021.

Dit gedicht is gedeeltelijk geschreven in het Westers (Terschellings dialect) en gedeeltelijk in het Nederlands. Terschelling met nog geen vijfduizend bewoners heeft drie dialecten, plus het Nederlands dat wel het meest wordt gesproken, en ook nog het Fries. Misschien een beetje veel 🙂 maar toch ook wel leuk om af en toe bij stil te staan.

RIXT : Frisian Poets

Last year I joined the Frisian poets group RIXT https://eng.rixt.frl/

WHAT DO WE STAND FOR?

Poetry collective RIXT is a broad platform of Frisian poets. We write and publish poems about current issues in and outside Fryslân. We show the vitality and relevance of Frisian poetry to a wide audience.

Check out the site! 🙂

My first poem with them was written during a workshop on Terschelling last year:

The ‘driig’ *

a procession of pale people

I saw: your understanding – a ‘driig’

to the cemetery of Saint John

You’re now digging deep into my petrified words

like looking for the morning

before the tears fell,

like you know where the coffin is,

where the coffin is immovably buried

where it chafes, the silicon grinds

on the granite of my soul

I saw a ‘driig’

and they were all acquaintances

The ground smelled vaguely like a day in spring

You dig through the granite

hit the coffin – almost

You want to say you are not lying here

But it is September, I say, it is too early

The crows laugh at the mistake

• * A driig is a vision, for example in a dream, of a funeral procession, with participants known to the dreamer. The order they walk in, tells the dreamer who it is in the coffin.

(Dutch) De driig

Ik zag: jouw begrip – een driig

een stoet van bleke mensen

naar het kerkhof van Sint Jan

Jij graaft nu diep in mijn versteende woorden

alsof je de ochtend zoekt

voor de tranen vielen,

alsof je weet waar de kist ligt

waar onbeweeglijk de kist ligt begraven

waar het schrijnt, het silicium knarst

op het graniet van mijn ziel

Ik zag een driig

en het waren allemaal bekenden

Vaag rook de grond naar een dag in het voorjaar

Jij graaft door het graniet

raakt de kist – bijna

Zie maar, je ligt hier niet, wil je zeggen

Maar het is september, zeg ik,  het is nog te vroeg

De kraaien lachen om de vergissing

(Frisian) De driig

Ik seach: dyn begryp, in driig

in omgong fan bleke minsken

nei it tsjerkhou fan Sint-Jan

Do dolst no djip yn myn ferstienne wurden

lykas sikesto de moarntiid

foar’t de triennen foelen

lykas witsto wêr’t de kist leit

wêr’t ûnferwrikke de kist leit yn ’e grûn

dêr’t it skrynt, it silisium knarst

op it granyt fan myn siele

Ik seach in driig

en it wie allegear kunde

Faach rûkte de grûn nei in dei yn it foarjier

Do dolst troch it granyt

rekkest de kist – hast

Sjoch mar, do leist hjir net, wolst sizze

Mar it is septimber, sis ik, it is noch te betiid

De krieën gnize om it fersin

Oersetting: André Looijenga

Major Anthology Released by Four Windows Press — fourwindowspress

(I am a bit late in posting this but here it is: a lovely anthology and proud to be in it 🙂 )

Waterdans

My first thriller 🙂 (in Dutch)  Mijn eerste thriller

 

Waterdans

ISBN 9789403605180

Waterdans is nu uit, en kan vanaf vandaag bij iedere boekhandel in Nederland worden gekocht en/of besteld, ook bij webwinkels als die van Vandervelde, Ako etc.

Paperback 110 blz, 15 euro

 

 

Lockdown estivation post card

(The blackbird keeps me up all hours, and doesn’t want my sleep to come, as days are with no end and night is now a memory.

I won’t go out, but wait in my cool room till all this madness of a lockdown goes away. Till presidents of the US have brains again. So see you hopefully in Fall.

I stay and bathe my soul in sunshine from my home. The blackbird sings of better days with plenty water. )

It is really Summer and the weather here is great. Wish you were here. More news will follow in my letter.

Home alone

Cat is there to ignore me,
chair is there to relax.

Sun is shining its comfort,
blackbirds sing, moving on.

Everything seems the same, now
yet all is different and wrong.

Freedom looks far away,
as we know we must stay
where we are, for our good.

Fear and sadness so close. It’s
the same everywhere.

Yet I do like the sun
when I take my face out 🙂
and the cat and the singing,
yes we all will move on.

We are all in this mess,
so no one is alone.

Once we’ll see loved ones back,
and this nightmare is over,
once the birds have their young.

Until then: world, keep strong.

from a sunny Terschelling, greetings! And stay healthy!

The mistress (awkward verses #1)

Lie me some more love again
as it doesn’t matter now –
no harm was done
(but no good either)
in these dead hours of the night.

Lie me some more love again.
Your words will stay with meaning
till it’s dawn.
Don’t break us up but lie to me,
return to her, and then be gone.